Jaskra jest chorobą prowadzącą do postępującego i nieodwracalnego uszkodzenia nerwu wzrokowego.
Głównymi czynnikami tej choroby oczu powodującymi zaburzenia widzenia jest nadmierny wzrost ciśnienia śródgałkowego oraz niewystarczająca ilość krwi dostarczonej do obiegu nerwów wzrokowych, które w niektórych przypadkach przyczyniają się do całkowitego niedowidzenia. Na rozwój tej choroby wpływ mają przede wszystkim: wiek (powyżej 35 roku życia istnieje większe prawdopodobieństwo zachorowalności), dziedziczność, niskie ciśnienie krwi, cukrzyca oraz krótkowzroczność powyżej -4.0 dioptrii. Czynnikami decydującymi o zaistnieniu jaskry jest obniżenie ostrości wzroku i znaczne pogorszenie pola widzenia. Jaskra jest chorobą nieuleczalną. Wcześnie wykryta daje większą szanse na zahamowanie jej rozwoju. Leczenie jaskry polega na zmniejszaniu ciśnienia śródgałkowego poprzez stosowanie leków ułatwiających odpływ cieczy wodnistej z gałki ocznej i/lub zmniejszenie jej produkcji.
Zaćma jest z kolei chorobą związaną z mętnieniem soczewki. Występuje u osób starszych po 60 roku życia i nieleczona prowadzi również do całkowitego niedowidzenia. Zaćmę podzielić można na wrodzoną i na nabytą. Zaćma wrodzona charakteryzuje się białymi źrenicami oczu oraz odruchem palcowo-ocznym (uciskanie oczu) u niewidzących dzieci. Zaćma nabyta rozpoznawana jest poprzez zamglenie soczewki. Czynnikami decydującymi o zaistnieniu zaćmy jest pogorszenie ostrości wzroku, zaburzenie w ocenie odległości oraz problemy z poruszaniem się (szczególnie u osób starszych). Tą chorobę leczyć można tylko operacyjnie poprzez wszczepienie nowej (przedniej) części soczewki lub rozbicie zmętniałej już części soczewki i wszczepienie w jej w środek nowej.
Zaćma jest z kolei chorobą związaną z mętnieniem soczewki. Występuje u osób starszych po 60 roku życia i nieleczona prowadzi również do całkowitego niedowidzenia. Zaćmę podzielić można na wrodzoną i na nabytą. Zaćma wrodzona charakteryzuje się białymi źrenicami oczu oraz odruchem palcowo-ocznym (uciskanie oczu) u niewidzących dzieci. Zaćma nabyta rozpoznawana jest poprzez zamglenie soczewki. Czynnikami decydującymi o zaistnieniu zaćmy jest pogorszenie ostrości wzroku, zaburzenie w ocenie odległości oraz problemy z poruszaniem się (szczególnie u osób starszych). Tą chorobę leczyć można tylko operacyjnie poprzez wszczepienie nowej (przedniej) części soczewki lub rozbicie zmętniałej już części soczewki i wszczepienie w jej w środek nowej.